Julianavleugel

1910
Julianavleugel Nieuw Sint Anthony Gasthuis,
Schoenmakersperk, Leeuwarden

Het Sint Anthony Gasthuis bestaat als charitatieve instelling al vanaf de vroege vijftiende eeuw. Eeuwenlang kon het gasthuis zich ontwikkelen op een terrein in de binnenstad, omzoomd door de Beijerstraat, de Grote Kerkstraat en de Sint Anthonystraat. In de jaren-1860 sloeg de instelling de vleugels uit en werd aan het nabijgelegen Perkswaltje een tweede wooncomplex gebouwd, het Nieuw Sint Anthony Gasthuis.

In 1909 het vatte het bestuur het plan op tot uitbreiding en kreeg De Groot, al zo'n twintig jaar huisarchitect van de instelling, opdracht een nieuwe vleugel aan het Schoenmakersperk te ontwerpen. De Julianavleugel is een rijzig gebouw geworden van twee bouwlagen en een hoge kap, uitbundig vormgegeven in Hollandse neorenaissance stijl. Vijf trapgeveltoppen op twee zijden doen het pand nog hoger lijken. Door de massawerking en de stilering lijkt de vleugel architectonisch te reageren op de westelijke vleugel van het Nieuwe Stadsweeshuis ertegenover, die 1888 in Vlaams maniëristische stijl was opgetrokken. De voorgevel kreeg in het midden een bijzonder accent: een uit 1682 daterende barokke poort, afkomstig uit het Oud Sint Anthony Gasthuis aan de Grote Kerkstraat. Op het bekronende tympaan zit de heilige Anthonius, naamgever van het gasthuis, geflankeerd door twee proveniers.

In het trappenhuis van de Julianavleugel bevindt zich een tegeltableau ter nagedachtenis aan W.C. de Groot.